Για τον Παναγιώτη

• Home
• Blog •
• Για τον Παναγιώτη

Είναι η πιο δύσκολη στιγμή για όλους μας να σου πούμε το τελευταίο αντίο. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι έφυγες από κοντά μας τόσο νωρίς και τόσο νέος, γεμίζοντας με θλίψη την οικογένειά σου και τους αμέτρητους φίλους σου.

Μαχητής, πεισματάρης και γενναίος, όπως σε όλα σου, έτσι και μπροστά στην δύσκολη περιπέτεια της υγείας σου, ποτέ δεν το έβαλες κάτω, ποτέ δεν λύγισες, ποτέ δεν κλάφτηκες. Αντιμετώπισες με αξιοπρέπεια και το κεφάλι ψηλά όλες τις δυσκολίες, δίνοντας και σε μας κουράγιο και δύναμη. Τα όνειρά μας κοινά και μεγάλα. Και εσύ πάντα πρωτοπόρος και οδηγητής. Το 2009 ίδρυσες μαζί μας τον “ΙΚΑΡΟ”, με σκοπό να αναδειχτεί και να προβληθεί το έργο της Πολεμικής Αεροπορίας και της Αεροπορικής Ιδέας.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και υπό την δική σου καθοδήγηση ο “ΙΚΑΡΟΣ” κατόρθωσε αυτά που για χρόνια δεν είχαν γίνει στον μικρό αεροπορικό χώρο της Ελλάδας. Πολυάριθμες επισκέψεις σε πολεμικές μονάδες και αμέτρητες ώρες δίπλα στους διαδρόμους απογειώσεων και τις πίστες συντήρησης, μέρα και νύχτα, για να βγουν οι φωτογραφίες που χρειαζόταν, όχι για να σε βιοπορίσουν, αλλά για να μαζευτεί το υλικό για άλλο ένα λεύκωμα από αυτά που αναδεικνύουν το έργο της Πολεμικής και Στρατιωτικής Αεροπορίας, των στελεχών της και των μηχανών της. Και όλα πάντα αφιλοκερδώς όπως επέμενες, όχι γιατί είχες πλεόνασμα, αλλά γιατί αυτό έλεγε η καρδιά σου και η αγνή ψυχή σου.

Και ήταν τόση η αγάπη σου και το πάθος σου για τα αεροπλάνα που δεν σταμάταγες εκεί. Πολλαπλάσιες αμέτρητες ώρες αφιέρωσες σε ένα άλλο πρωτοποριακό για τα Ελληνικά δεδομένα χόμπι, “κυνηγώντας” αεροπλάνα στα βουνά και χαράδρες της ορεινής χώρας μας, χαρίζοντας μας μοναδικές φωτογραφίες που σε καταξίωσαν ως τον πρωτοπόρο και τον καλύτερο του είδους.

Η αγάπη για την αεροπορία, ο μοναδικός τρόπος σου, η αντίληψή σου, η επιμονή σου, το πάθος σου, η άδολη και αγνή ψυχή σου, είναι η κληρονομιά που αφήνεις. Όμως η πρόωρη και αναπάντεχη αναχώρησή σου αφήνει ένα τεράστιο κενό για την αγαπημένη σου Νεκταρία, τον μικρό σου Μιχαήλ, τους σεβαστούς γονείς σου και τα αδέρφια σου. Το ίδιο και για εμάς, τα άλλα αδέρφια σου, στον “ΙΚΑΡΟ”, τον Σύλλογο που θα έχει για πάντα την δική σου ανεξίτηλη υπογραφή. Καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση.